Zwaar leven

Het is ondertussen al weer even geleden dat ik een stukje heb geschreven voor op mijn blog. De foto’s van de vorige keer heb ik helaas nog niet kunnen uploaden… Ik ben er een aantal keren mee bezig geweest en hopelijk lukt het deze week wel. Mijn verslag van de vorige keer is inmiddels wel helemaal geüpload :).
Vanaf de carnavalsvakantie heb ik niet meer verteld wat we hebben gedaan, dus bij deze een kort verhaaltje over de laatste weken.
Vanaf dinsdag na de carnavalsvakantie, ben ik weer naar mijn stage gegaan. Patrick, onze begeleider vanuit Nederland, is die week langsgekomen. Aangezien zijn collega met pensioen gaat en hij alle taken voor de minor overneemt, is hij een week naar Suriname en Curaçao gekomen om hier contact te leggen met de stagescholen. Dinsdagochtend kwam Patrick als eerste in mijn stageklas kijken. Toevallig begonnen we deze dag een keer met een spreekbeurt. Om 7.10 kwamen de leerlingen binnen, maar aangezien alles nog klaargezet moest worden voor de spreekbeurt, begon de les pas om 07.35. Patrick en ik hadden meteen een onderwerp om over te praten, want in Nederland worden deze voorbereidingen voor schooltijd gedaan. De kinderen in de klas moesten best lang wachten, maar bleven uiteindelijk redelijk rustig. Nadat Patrick een poosje in mijn klas heeft gekeken, ging hij nog bij de andere studenten langs. Aan het eind van de ochtend zijn we met hem gaan lunchen en in gesprek gegaan over alles wat we tot nu toe hier hebben ervaren. Ook kregen we verhalen uit Suriname te horen, erg leuk! Diezelfde week hebben we nog een avond afgesproken om een drankje te doen en gezellig wat bij te kletsen. Het was best apart om een leraar vanuit Nederland opeens in Curaçao te zien, maar het was wel super leuk om alle verhalen met iemand uit Nederland te kunnen delen.
Voor de rest heb ik de afgelopen weken veel les gegeven op stage. Wat hier typisch is, is dat de docenten vaak de klas uitlopen wanneer de stagaire lesgeeft. Ik heb dus al vaak alleen voor de klas gestaan, wat natuurlijk extra leuk is. Op dat moment ervaar je hoe het is om een eigen klas te hebben en je eigen regels toe te kunnen passen zonder dat er iemand ``op je vingers’’ kijkt. Vorige week kwam ik op mijn stage aan en toen werd me zelfs gevraagd om in de andere groep 5 in te vallen, omdat de juf ziek was. Op het begin vond ik het best spannend, maar toen ik eenmaal les aan het geven was merkte ik dat het wel goed zou komen. Door deze ervaringen krijg ik toch wat meer vertrouwen in mijn kunnen, omdat ik als student in mijn eentje de klas draai.
Naast lesgeven probeer ik op mijn stage ook wat andere dingen toe te passen, die ik vanuit Nederland heb geleerd. Zo heb ik bijvoorbeeld al een aantal lessen via het digibord gegeven, leuke spelletjes in mijn lessen toegepast en probeer ik minstens één les per dag zo voor te bereiden, dat ik een leuke inleiding heb of een andere werkvorm toe pas. Ik merk dat de kinderen het leuk vinden wanneer er op een andere manier les wordt gegeven dan dat ze gewend zijn. Toch vinden ze het wel moeilijk en worden ze vaak onrustig als het anders loopt dat ze gewend zijn. Aan de ene kant zie ik dit als een uitdaging, maar aan de andere kant is het soms slopend. Er zitten soms dagen tussen dat ik de kinderen continu moet corrigeren op gedrag en dat ik vooral met opvoeden bezig ben. Gelukkig heb ik hier niet alleen last van, maar de juf ook. Er zitten best veel leerlingen in mijn klas die extra aandacht vragen, dus soms is het lastig om je goed te kunnen focussen op het lesgeven. Het duurt vaak erg lang voordat het stil is, de kinderen hebben opgeruimd en voordat ze iets begrijpen; geduld is erg belangrijk dus! Aangezien ik hier wel eens moeite mee heb is dit dus een erg leerzame ervaring voor mij. Alhoewel de juf vaak zegt dat ze mij al erg geduldig vind…
Gelukkig zijn de kinderen voor de rest wel echt schatjes! Natuurlijk zitten er wel een aantal draakjes in mijn klas, maar als het erop neerkomt zijn ze allemaal erg lief en beleefd. Dit vind ik trouwens erg goed, want vergeleken met Nederland tonen de kinderen hier veel meer respect tegenover de leerkracht. Ze spreken me altijd aan met ``juffrouw’’ en wanneer ik iets aan ze vraag antwoorden ze altijd netjes: ``Ja juffrouw’’.

Naast mijn stage hier, genieten we natuurlijk ook volop van het geweldige eiland. Vaak gaan we na stage lekker relaxen aan het zwembad of op het strand. Ook moeten we natuurlijk boodschappen doen, opruimen, poetsen en koken. Het bevalt me erg goed om op mezelf, ofja, samen te wonen. En gelukkig kunnen Daphne en ik het ook erg goed met Tessa en Evi vinden. Naast mijn gezellige huisgenoten wonen er ook veel andere leuke mensen op het appartementencomplex. In het weekend gaan we vaak met een groep naar een strandje of op stap. Laatst zijn we ook met een aantal mensen naar de grotten van Hato geweest, dit was erg mooi!
Aangezien we eind maart en begin april nog wat visite vanuit Nederland krijgen en ook nog vakantie hebben, hebben we nog een aantal leuke dingen op de planning staan. Eind Maart komen de ouders van Daphne en in April komt de vriend van Tessa langs. Natuurlijk willen wij ze van alles laten zien op het eiland en gezellige dingen gaan doen. We zijn onder andere van plan om nog naar klein Curaçao te gaan, met dolfijnen te zwemmen en om de Christoffelberg te gaan beklimmen.

Jullie horen snel van me als ik weer wat nieuwe verhalen te melden heb!!! We zijn trouwens al echt aan het aftellen, want over een maand ben ik al weer terug in Nederland :(. De tijd vliegt hier voorbij, maar dat is aan de andere kant ook een goed teken. Papa, mama en Yoeri, nog even geduld, maar voordat jullie het weten ben ik (helaas) alweer terug…
Ps. Voor diegene die me toevallig nog post willen sturen, mijn adres is: Kaya Douwe Zalm 1-3, Willemstad Curaçao. Voel je vooral niet bezwaard, het heeft ook geen haast, maar over een maand ben ik alweer weg!